3 Nisan 2013 Çarşamba

Ateşte açan çiçeklerim...



Bir buluttan bir damla yağmur düştü.

Bu damla denizin genişliğini görünce utandı:



"Şu deniz denilen yerde ben kim oluyorum?
Eğer deniz buysa gerçekten ben hiçim" dedi.
Damla kendisini hor görünce sedefin biri onu koynuna alıp seve seve besledi.
Felek de onun işini öyle düzgün yürüttü ki,
nihayet padişahlara yaraşan namlı bir inci oldu.
Hasılı bu yüceliği kurumsuz olmakla buldu. Yokluk kapısını çaldığı için var oldu.

Sadi Şirazi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts with Thumbnails